چکیده
پدیده پیری و آسیب رطوبت عوامل کلیدی برای ارزیابی مقاومت ترک خوردگی مخلوط هستند. در این مقاله، اثر پیری و آب بر مقاومت ترک خوردگی و رفتار خستگی در یک مخلوط قیری مطالعه شده است. نمونه ها با تست کشش مستقیم (تست Fenix) برای به دست آوردن مقادیر انرژی گسیختگی مورد آزمایش قرار گرفتند؛ در عین حال تنوع مدول مختلط و چگالی انرژی تلف شده به وسیله تست خستگی کرنش متناوب (آزمون EBADE) بدست آمد. نتایج کاهش قابل توجهی در مقاومت ترک خوردگی و عمر خستگی مخلوط پس از پیری نشان می دهد (کرنش گسیختگی حدود 35 درصد کاهش می یابد). آب در شرایط استاندارد دارای تاثیر بسیار اندکی است.
1-مقدمه
فرسودگی روسازی عمدتا به دلیل ترک خوردگی مخلوط آسفالت می باشد [1]. از نقطه نظر مکانیکی، مکانیسم های ترک خوردگی مخلوط آسفالت را می توان تحت بارگذاری یکنواخت در میزان مصرف کم یا تحت بارگذاری چرخه ای مکرر کمتر از حداکثر مقاومت روسازی تحلیل نمود. مورد نخست در ارتباط با تنش حرارتی ترک خوردگی و شکستگی است در حالی که مورد دوم مربوط به شکست سطح در اثر بار رفت و آمد (خستگی) می باشد...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید