Abstract
We propose a hybrid approach for scheduling real-time tasks on large-scale multicore platforms with hierarchical shared caches. In this approach, a multicore platform is partitioned into clusters. Tasks are statically assigned to these clusters, and scheduled within each cluster using the preemptive global EDF scheduling algorithm. We show that this hybrid of partitioning and global scheduling performs better on large-scale platforms than either approach alone. We also determine the appropriate cluster size to achieve the best performance possible, given the characteristics of the task set to be supported
چکیده
در این مقاله قصد داریم روشی را برای زمانبندی وظایف بلادرنگ بر روی پلت فرم‌های چند هسته ای و بزرگ مقیاس، و با استفاده از کش‌های سلسله مراتبی اشتراکی ارائه دهیم. در این روش، ۱ پلت فرم چند هسته ای در داخل کلاس‌تر یا خوشه‌ها بخش بندی شده است. وظایت نیز به صورت پویا به این خوشه‌ها تخصیص داده شده و در داخل هر خوشه با استفاده از الگوریتم زمانبندی EDF انحصاری زمانبندی می‌شوند. نشان داده‌ایم که این روش ترکیبی در بخش بندی و زمابندی می‌تواند نسبت به پلت فرم‌های بزرگ مقیاس عملکرد بهتری داشته باشد. همچنین اندازه‌ی مناسبی را برای خوشه در نظر گرفته‌ایم تا بتوانیم به بهترین کارائی ممکن دست پیدا کنیم، البته با این شرط که مشخصه های ۱ مجموعه وظیفه را بتوان پشتیبانی کرد.
واژگان کلیدی: زمانبندی بلادرنگ، EDF انحصاری، خوشه بندی
1-مقدمه
معماری‌های چند هسته ای که شامل چندین پردازنده بر روی یک تراشه می‌باشند، در سطح زیادی به عنوان یک راه حل موانع حرارتی توسط طراحی‌های تک هسته ای مورد استفاده قرار گرفته است. بسیاری از سازندگان این تراشه‌ها، تراشه های دوگانه ای را نیز منتشر کرده‌اند و طراحی‌های کمی وجود دارد که بیش از دو هسته را منتشر کرده باشند. برای مثال شرکت اینتل و AMD تراشه های چهار هسته ای را تولید کرده‌اند. شرکت Sun نیز اخیراً تراشه‌ی هشت هسته ای نیاگارا را منتشر ساخته است و این انتظار نیز می‌رود که شرکت اینتل تراشه‌هایی با 80 هسته را در طی 5 سال تولید کند [6]. Azul که یکی از شرکت‌های مطرح در زمینه‌ی ایجاد ابزار های مرتبط با جاوا می‌باشد، تراشه‌هایی 48 هسته ای را تولید کرده که برای پردازش تعداد زیادی از تراکنش‌ها بکار گرفته می‌شوند. این ابزارها برای پردازش حجم زیادی از تراکنش‌ها با نیازمندی‌های بلادرنگ نرم بکار گرفته می‌شود. به طور خلاصه، پلت فرم‌های چند هسته ای و بزرگ مقیاس با ده‌ها یا صدها هسته به ازای هر تراشه ممکن است در آینده ای نزدیک عملی شوند. در این مقاله، مواردی را اعم از چگونگی زمانبندی کارآمد بار های کاری بلادرنگ نرم بر روی چنین پلت فرم‌هایی را مورد بحث قرار خواهیم داد....