در فصل 2یک الگوی قیاسی تبیین نمودیم که رابطه ی میان سیستمهای طبیعی و اقتصادی را توضیح میداد. یک سمت جریان توده و انرژی سیستم اقتصادی و سمت دیگر جریان بازگشت زباله های تولیدی را به طبیعت ترسیم می نماید. در چند فصل اخیر به طور گسترده ای به ایجاد تعادل میان جریان مجموعه ای از انرژی و توده ها پرداختیم، و در این مرحله بررسی خواهیم نمود که چگونه میتوان تعادلی میان جریان معکوس بازگشت زباله های تولیدی به طبیعت ایجاد نمود. از انجا که در اقتصاد جریان های زباله به شدت با جریان توده و انرژی در هم تنیده شده اند، ایجاد تعادل برای جریان های زباله تاثیرات بازخوردی بر زباله های ورودی نیز خواهد داشت.

دو سوال را باید بررسی نمود: 1) سطح مناسب جریان چیست؟ و 2)مسئولیت رسیدن به این سطح از جریان را چگونه باید میان منابع متنوع آلودگی در زمان نیاز به کاهش دهنده ها تخصیص داد؟

 در این فصل پایه های درک خط مشی کنترل جریان این تولیدات زباله ای از طریق توسعه یک چارچوب کلی برای تحلیل کنترل آلودگی وضع میگردد. این چارچوب به ما اجازه میدهد که تخصیصات موثر و مقرون به صرفه ای برای انواع مختلفی از آلاینده ها تعریف شود، و این تخصیصات را با تخصیصات بازار مقایسه نموده و نشان داده شود که چگونه بهره­وری و مقرون به صرفگی را میتوان برای شکل دادن به پاسخ های سیاستی مطلوب استفاده نمود. در فصلهای بعدی با بررسی رویکردهای سیاستی که در ایالات متحده امریکا و دیگر نقاط جهان برای کنترل جریان های زباله اتخاذ شده اند این اصول را به کار خواهیم گرفت.

میزان تولیدات زباله­های خروجی تعیین کننده بار آن بر محیط است. آسیبی که این بار ایجاد میکند بستگی به ظرفیت محیط در حل کردن این زباله ها دارد (شکل 14.1). ما این توانایی محیط در جذب آلاینده ها را  ظرفیت جذب کنندگی می نامیم. اگر بار انتشارات بیش از ظرفیت جذب کنندگی باشد، آن زمان آلاینده در محیط انباشته خواهد شد...