Abstract
Reactive power plays a significant role in power system operation. However, in reliability evaluation, attention has seldom been paid to reactive power. In conventional power system reliability evaluations, the fixed maximum and minimum values are applied as the reactive power limits of generators. Failures of reactive power sources are rarely considered. The detailed causes of network violations for a contingency are also seldom studied. Real power load shedding is usually used to alleviate network violations without considering the role of reactive power. There are no corresponding reliability indices defined to represent the reactive power shortage in the existing techniques. Reactive power shortage and the associated voltage violations due to the failures of reactive power sources are considered in this paper. New reliability indices are proposed to represent the effect of reactive power shortage on system reliability. The reliability indices due to reactive power shortages have been defined and are separated with those due to real power shortages. Reactive power limits determined by real power output of a generator using P-Q curve have been studied. A reactive power injection technique is proposed to determine possible reactive power shortage and location. The IEEE 30-bus system has been modified and analyzed to illustrate the proposed technique. The results provide system planners and operators very important information for real and reactive power management
چکیده
توان راکتیو نقش قابل توجهی در بهره برداری سیستم های قدرت ایفا می کند. با این حال، در ارزیابی قابلیت اطمینان، توجه آنچنانی به توان راکتیو نشده است. در ارزیابی های مرسوم قابلیت اطمینان سیستم قدرت، مقادیر کمینه و بیشینه ثابتی به عنوان محدودیت های توان راکتیو ژنراتورها اعمال می شود. نواقص و معایب منابع توان راکتیو به ندرت مورد توجه قرار گرفته اند. دلایل تفصیلی خطاهای شبکه برای یک پیشامد خاص نیز خیلی مطالعه نشده اند. قطع بار توان حقیقی معمولا برای رفع خطاهای شبکه بدون در نظر گرفتن نقش توان راکتیو به کار می رود. در روش های موجود هیچ شاخص قابلیت اطمینان متناظری برای کمبود توان راکتیو تعریف نشده است. کمبود توان راکتیو و ناهماهنگی های ولتاژ حاصل از نواقص منابع توان راکتیو، در این مقاله مورد توجه قرار گرفته اند. شاخص های قابلیت اطمینان جدیدی ارائه می شوند تا نشان دهنده تاثیر کمبود توان راکتیو روی قابلیت اطمینان سیستم باشند. شاخص های قابلیت اطمینان حاصل از کمبود توان راکتیو تعریف و از شاخص های مربوط به کمبود توان حقیقی جدا شده اند. محدویت های توان راکتیو که توسط خروجی توان حقیقی ژنراتور و با استفاده از منحنی P-Q تعیین می شود، مورد مطالعه قرار گرفته است. یک تکنیک تزریق توان راکتیوی معرفی می شود تا میزان کمبود توان راکتیو و محل آن تعیین شود. برای تشریح تکنیک ارائه شده، یک سیستم 30 شین IEEE اصلاح شده و مورد تحلیل قرار می گیرد. نتایج حاصل از این بررسی باعث می شود در زمینه مدیریت توان حقیقی و راکتیو، اطلاعات مهم و قابل توجهی عاید طراحان و بهره برداران شود.
1-مقدمه
توان راکتیو یکی از نیازمندی های اساسیس برای پایداری ولتاژ سیستم به شمار می آید. در طی عملکرد پس از اغتشاش و با در نظرگرفتن نواقص احتمالی منابع توان راکتیو، انتظار می رود ذخیره کافی توان راکتیو بتواند یکپارچگی سیستم را حفظ کند. پشتیبانی توان راکتیو و کنترل ولتاژ به عنوان خدمات کمکی خوب بنا شده، یک نقش حیاتی در عملکرد سیستم قدرت ایفا می کنند. در منابع [1]-[8]، تاثیر توان راکتیو روی پایداری و امنیت سیستم به خوبی بررسی شده است. خاموشی های سراسری ناحیه بزرگ معمولا در سیستم های با بار زیاد که ذخیره کافی از توان راکتیو ندارند رخ می دهد. سیستم های با بار زیاد معمولا تقاضای توان راکتیو و تلفات توان راکتیو زیادی در شبکه های انتقال دارند. در طی یک پدیده، مولفه توان حقیقی بارگذاری خط به طور قابل توجهی تغییر نمی کند، در حالی که پخش توان راکتیو می تواند به طور چشمگیری تغییر کند [1]. دلیل آن این است که افت ولتاژ باس حاصل از معیوب بودن یک تجهیز باعث می شود تولید توان راکتیو منتجه از شارژ خط و خازن های شنت کاهش پیدا کند. لذا، حتما باید ذخیره مناسب و کافی از توان راکتیو موجود باشد تا بتواند هنگام یک پدیده یا اغتشاش، نیازمندی های Var را رفع کند...