Abstract
We investigate how firms responded to the deterioration of bank health during the financially turbulent periods in the late 2000s in investment decisions and demand for liquidity. We shed light on the cash flow sensitivity of investment and cash holdings using panel data for Asian firms in economies at different stages of financial development
We find that the cash flow sensitivity of investment and cash holdings rises as bank health deteriorates. Moreover, the impact of non-performing loans on the cash flow sensitivity is more prevalent across firms in economies with a higher level of financial intermediary development. As financial intermediaries develop, firms become more dependent on bank credit and bank-dependent firms are more vulnerable to external shocks hitting the financial system. Therefore, when bank health is impaired, bank-dependent firms increase their reliance on internal funds and raise their propensity to save out of cash flow to materialize profitable investment opportunities in the future
چکیده
در مطالعه حاضر نحوه واکنش شرکت ها به از بین رفتن بانکداری سالم در خلال دوره های آشفتگی مالی، نسبت به تصمیم به سرمایه گذاری و تقاضای نقدینگی در اواخر دهه 2000 مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا بر اساس داده های اقتصادی حاصل از شرکت های آسیایی در مراحل مختلف رشد مالی، توجهی ویژه به حساسیت سرمایه گذاری به گردش وجوه و نگهداشت وجود نقد مبذول شده است. در این مطالعه معلوم شد حساسیت سرمایه گذاری به گردش وجوه نقد و همینطور نگهداشت وجوه نقد با تخریب سلامت بانکداری افزایش می یابد. افزون بر این، تاثیر وام های غیر قابل بازگشت بر حساسیت گردش وجوه در میان شرکت هایی که اقتصاد آنها دارای سطوح بالایی از رشد واسطه مالی است، بیشتر و شایع تر است. با رشد واسطه های مالی، شرکت ها بیش از گذشته وابسته اعتبار بانکی می شوند و شرکت های وابسته به بانک در برابر آسیب های بیرونی وارده به سیستم مالی، آسیب پذیری بیشتری دارند. بنابراین، وقتی شاهد از بین رفتن بانکداری سالم هستیم، شرکت های وابسته به بانک، اتکای بیشتری به موجودی داخلی داشته و به سمت ذخیره سازی گردش وجوه گرایش می یابند که نتیجه آن دستیابی به فرصت های سرمایه گذاری سود آور در آینده می باشد.
1- مقدمه
بازار مالی نقش مهمی در تخصیص منابع مالی به موارد مصرف کارآمد و سودمند ایفا می کند. توسعه بازارهای مالی باعث تقویت عملکرد واسطه های مالی و کند شدن روند گردش اطلاعات نامتقارن بین وام دهندگان و وام گیرندگان می شود. فرونشانی اطلاعات نامتقارن باعث می شود شرکت ها به روش های تامین مالی بیرونی و با هزینه کمتر دسترسی بیشتری داشته باشند که در نتیجه شرکت ها به سطوح بالایی از سرمایه دست می یابند که کمتر تحت تاثیر محدودیت های حاصل از وجوه یا دارایی های داخلی قرار می گیرد. مطالعات تجربی موید رابطه مثبت میان رشد مالی و فعالیت های اقتصادی هستند...