The physical rate adaptation in 802.11 is a deeply investigated, though still open issue. Since 802.11 uses the random access distributed coordination function (DCF) mechanism to access the medium, collisions can occur when two or more stations want to transmit data simultaneously. The challenge of rate adaptation schemes is to adapt the physical transmission rate based on channel-related losses, i.e. collisions should not influence the choice of the rate. In this paper we propose a new rate adaptation algorithm that behaves like auto rate fallback (ARF), but makes use of the RTS/CTS handshake, when necessary, to decide whether the physical transmission rate should be changed. Main advantages of this algorithm are its simple implementation and the good performance it attains in presence of collisions. We evaluate the performance of this new rate adaptation algorithm, comparing it with other well known algorithms, by using the new NS-3 simulator

چکیده

مکانیزم تطبیق نرخ فیزیکی در 802.11 بطور عمیق مورد بررسی قرار گرفته ولی همچنان مسئله ای حل نشده می باشد. ازآنجایی که 802.11 از مکانیزم تابع هماهنگی توزیع یافته (DCF) برای دسترسی به محیط رسانه استفاده می کند، ممکن است هنگامیکه دو یا چند ایستگاه بخواهند داده ها را بطور همزمان ارسال کنند، تداخل رخ دهد. چالش موردنظر برای طرح های تطبیق نرخ، ایجاد سازگاری در نرخ ارسال فیزیکی براساس اتلافِ کانالی می باشد یعنی تداخل نباید برروی انتخابِ نرخ تاثیربگذارد. در این مقاله، یک الگوریتم جدید برای تطبیق نرح را مطرح می کنیم که همانند سازگاری نرخ (ARF) رفتار می کند ولی درصورت لزوم، برای تصمیم گیری راجع به اینکه آیا نرخ ارسال فیزیکی باید تغییر کند یا خیر، از سیگنال تصدیقِ RTS/CTS (تقاضای ارسال / آمادگی برای دریافت) استفاده می نماید. مزایای اصلیِ این الگوریتم، پیاده سازیِ ساده آن و عملکرد خوب آن در حضور تداخل داده ها می باشد. عملکرد این الگوریتم جدید برای تطبیق نرخ را ارزیابی نموده و آن را با دیگر الگوریتم های شناخته شده، و با استفاده از شبیه سازِ جدیدِ NS-3 مقایسه می کنیم.

1-مقدمه

استاندارد عملی و غیررسمی برای شبکه بندی بی سیمِ پهن باند، IEEE 802.11 می باشد. این استاندارد معیارهای لایهِ MAC (کنترل دسترسی به محیط رسانه) و لایه PHY (فیزیکی) را مشخص می سازد. این تکنولوژی در محیط های غیراستاتیک (پویا و غیرثابت) کار می کند، ازینرو، این استاندارد مجموعه ای از سازوکارها را برای سازگاری ارسال با تغییرات سیستم فراهم می کند. بطور خاص، PHY یک سری حالات ارسال را اعطا می کند که جهت واکنش به تغییرات کانال قابل استفاده هستند...