The more the risk level the lesser the safety and vice versa. The history of risk evaluation is moving from the point of accident investigation toward prior determination of quantum risk level. The risk level assessment is a part of risk evaluation process for identifying the risk aspects, impacts, hazard significance, and operational hazards. Risk assessment process helps for appropriate design of risk control procedures, to suggest provision of safety adequacy measures to reduce risk consequences, avoid or mitigate risks, and hazards. Risk free and failure free or fail-safe Operations in Safety-Critical Systems may not lead to loss of equipment, financial loss, environmental damage and hazard to human life. Prevailing standard techniques point out various risk factors and map out potential points where a safety critical operation can fail. The development of a framework is based on prevailing applicable standards and deals with safety–risk assessment for safety automation of safety-critical system operations. To explore various underlying risk factors, impacts and evaluation for determining risk magnitude, attributes and probabilities exhaustively considering practical conditions, a framework for safety automation of safety-critical operations is proposed. The methodology identifies underlying risk factors and determines risk significance for occupational and financial. Based on the identifications, a ten point scale to assess safety–risks is derived. The results of framework application to power plant case showed substantial improvement in assessing risks when compared to existing risk assessments. This is an indication of prevailing limited/inadequate safety–risk assessment in deeply addressing associated operational risks, proving the framework useful

چکیــده

هرچه سطح ریسک بالاتر برود، ایمنی بیشتر کاهش می یابد و بالعکس. تاریخچه ارزیابی ریسک از نقطه بررسی حادثه به سوی از پیش تعیین نمودن سطح کوانتومی ریسک، در حرکت است. ارزیابی سطح ریسک بخشی از روند بررسی ریسک برای شناخت اثرات، اهمیت خطر، و خطرات عملیاتی و جنبه های ریسک است. روند ارزیابی خطر به طراحی مناسب روش های کنترل ریسک جهت پیشنهاد نمودن تأمین اقدامات امنیتی مناسب به منظور کاهش تبعات ریسک، اجتناب از سبک ­شمردن ریسک­ و خطرات، کمک می کند. ممکن است عملکردهای فاقد ریسک و فاقد نقض یا "خرابی ایمن" در سیستم های ایمنی بحرانی منجر به از بین رفتن تجهیزات، خسارت مالی، آسیب های زیست محیطی و خطرات برای زندگی بشر نشوند. تکنیک های استاندارد حاکم به عوامل ریسک متنوعی اشاره دارند و نقاط بالقوه ای را نشان می دهند که در آنها عملیات ایمنی بحرانی می تواند به شکست بینجامد. توسعه یک چارچوب بر استانداردهای اجرایی حاکم استوار است و با ارزیابی ایمنی ریسک برای اتوماسیون ایمنی عملکردهای سیستم ایمنی بحرانی سر و کار دارد. برای کنکاش در عوامل مختلف بنیادین ریسک، اثرات و ارزیابی آن برای مشخص سازی دامنه­، ویژگی ها و احتمالات ریسک بطور جامع با در نظر گرفتن شرایط عملی، چارچوبی برای اتوماسیون امنیتی عملکردهای ایمنی بحرانی پیشنهاد می شود. این روش عوامل بنیادین ریسک را شناسایی نموده و اهمیت آن را به لحاظ شغلی و مالی تعیین می کند. بر اساس این شناسایی، یک مقیاس ده نقطه ای جهت بررسی خطرات امنیتی به دست می آید. نتایج اعمال این چارچوب به نیروگاه بهبود قابل توجهی را در ارزیابی ریسک در مقایسه با ارزیابی های موجود از ریسک نشان داد. این نشانه ای از ارزیابی ریسک ایمنی ناکافی/محدود حاکم در پرداختن دقیق به ریسک عملیاتی مربوطه است و اثبات می کند که این چارچوب مفید است.

1-مقـدمـه

یک سیستم ایمنی بحرانی همانند سیستمی است که دارای پتانسیل بوده و احتمال دارد موجب حوادثی خواه به صورت مستقیم و خواه غیرمستقیم شود. نقض در چنین سیستم هایی می تواند منجر به تلفات جانی، خسارت به اموال، آسیب های زیست محیطی و خسارت مالی شود. امنیت به عملکردهای مناسب چنین سیستم هایی وابسته است. امنیت همیشه برای کل سیستم شامل تمام عملکردهای ایمنی بحرانی مد نظر قرار می گیرد...