اگرچه، ایده ی IPv6 از دهه ی 1990 ایجاد شد، اما پیشرفت IPv6 به آرامی صورت گرفت. IPV6 در برخی از شرکت ها استفاده می شود، اما هنوز در سراسر جهان قابل استفاده نیست. در نتیجه، این شرکت ها مانند جزایری در اقیانوس IPv4 هستند که به منظور اتصال این جزایر با اقیانوس ها و جزایر دیگر مورد نیاز هستند. برای اتصال این جزایر به یکدیگر، سه روش وجود دارد:

1-دو پشته

2- NAT

3.تونل زنی

در این مقاله، اول از همه، حملات معرفی شده بررسی می شوند و سپس این حملات مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. آسیب پذیری در انتقال روش های NAT بوجود می آید و در نهایت روش های ایمنی برای این آسیب پذیری ها مورد بحث قرار می گیرند.

1-مقدمه

زیرساختارها در زمانی که برای استفاده از IPv4 و IPv6 تغییر پیدا می کنند، تنها توسط IPv4 ردیابی می شوند و شبکه های IPv6 در آینده وجود خواهند داشت. در این زمان، باید زیرساختارها به مقصد خود در شبکه های IPv4, UPV6 برسند. برای مثال در گیت، برخی از سرویس های سرور می توانند متعلق به IPv6 باشند و از سوی دیگر، برخی از سرویس های سرور می توانند متعلق به IPV4 باشند [3]. بنابراین هاست ها باید قادر به استفاده از هر دو پروتکل IPv4, IPv6 باشند. برای استفاده از هر دو پروتکل، سه روش وجود دارد، دو پشته و NAT و تونل زنی که در این مقاله پروتکل ها بررسی می شوند و الزامات امنیت و آسیب پذیری روش NAT مورد بررسی قرار می گیرند…