چکیده

مقدمه: از ریتم‌های الکتروکاردیوگرافیک (ECG) برای هدایت مدیریت احیا در حمایت از حیات پیشرفته (ACLS) استفاده می‌شود. امکان بقا و ترخیص از بیمارستان در بیمارانی که فعالیت الکتریکی بدون نبض (PEA) دارند نسبت به افرادی که در خارج از بیمارستان دچار ایست آسیستولی می‌شوند، بیشتر است. علی رغم این موضوع، درمان این دو ریتم (غیر قابل شوک دادن) در دستورالعمل‌های ACLS ترکیب شده است. این مطالعه بررسی می‌کند که آیا ریتم قلبی ثبت شده‌ی آسیستول یا PEA در طول ACLS فعالیت مکانیکی قلبی را با دقت سونوگرافی بر بالین (PoCUS)، پیش‌بینی می‌کند یا نه. روش‌ها: پایگاه‌های داده از نظر بیمارانی (بالای 19 سال و بدون درخواست عدم تلاش برای احیا) که به علت ایست قلبی آسیستولی یا PEA بین سال 2010 تا 2014 به بخش اورژانس بیمارستان‌های ثالثیه مراجعه کرده بودند، بررسی شد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: آنهایی که فعالیت الکتریکی قلبی داشتند (PEA) و آنهایی که نداشتند (آسیستول). ما ریتم ECG و نتایج فعالیت قلبی مستند PoCUSرا در هر مورد مقایسه کردیم. نتایج: 186 بیمار واجد معیار مطالعه بودند. احتمال فعالیت قلبی در 46 بیماری که در ECG  خود PEA داشتند، نسبت به 140 بیماری که دچار آسیستول بودند بیشتر بود (فاصله اطمینان 95%، 2.79-18.8 برای فعالیت در PoCUS ابتدایی؛ نسبت شانس 5.45 (2.49-12.0) برای فعالیت در PoCUS در هرزمانی از ایست). ECG تنها حساسیت کمی نسبت به فعالیت قلبی ابتدایی (63.64%; 40.66% تا 82.80%) و هرگونه (در هر زمان)فعالیت قلبی (54.29%; 36.65% تا 71.17%) دارد، و ویژگی آن در مورد فعالیت ابتدایی 80.49% (73.59% تا 86.25%) و در مورد هر گونه فعالیت 82.12% است (75.06% تا 87.87%). نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان می‌دهد که ریتم ECG به تنهایی پیش‌بینی‌کننده‌ی دقیقی برای فعالیت قلبی نیست. این مطلب از به کارگیری PoCUS در طول ایست قلبی (علاوه بر ECG) حمایت می‌کند. به این ترتیب، بیمارانی که فعالیت الکتریکی قلبی دارند شناسایی می‌شوند و تحت درمانی مناسب‌تری قرار می‌گیرند.

1-مقدمه

ایست قلبی یکی از علل مهم مورتالیته و موربیدیته در آمریکای شمالی است؛از هر 7.4 نفر یک نفر در ایالات متحده دچار مرگ ناگهانی قلبی می‌شود (1). پروتکل‌های حمایت از زندگی قلبی پیشرفته (ACLS) منتشر شده توسط انجمن قلب آمریکا (AHA)، استاندارد مراقبت در احیای قلبی هستند (1). متخصصان براساس تظاهرات بیمار از پروتکل‌های ACLS برای تعیین انجام احیا استفاده می‌کنند. عمل احیا- چه از طریق دفیبریلاسیون چه تجویز دارو، ماساژ قفسه سینه، یا قطع تلاش- اغلب بر اساس یافته‌های مانیتورینگ ریتم الکتروکاردیوگرام انجام می‌شود…

 میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید  .