چکیده

علی رعم افزایش درمان های هدف گذاری شده برای درمان کنسر، آنمی همچنان یک مشکل رایج درمان کنسر باقی مانده است. پزشک در مورد ایمنی محصولات آهن داخل وریدی و داروهای القاکننده ی اریتروپوئز (ESA) در بیماران دچار کنسر که درمان آنمی ناکافی دریافت می کنند یا درمان نمی شوند، نگرانی هایی دارد. در این مقاله ما 4 بیمار ارائه کرده ایم که هم سناریوهای بالینی پیچیده و هم رایجی دارند. ما در ابتدا مروری از اریتروپوئز و سپس اپروچ خود به آنمی ناشی از کنسر را با شناسایی علل مرتبط قبل از انتخاب درمان های ویژه را ارائه کرده ایم. ما اطلاعات آزمایش بالینی که تایید کننده ی ایمن و اثربخشی محصولات IV آهن موجود برای درمان آنمی ناشی از کنسر را خلاصه کرده و شرح داده ایم که چگونه از تست های آزمایشگاهی رایج برای ارزیابی وضعیت آهن در طول مدیریت روتین بیمار استفاده می کنیم. ما میزان عوارض جانبی آهن IV را با ترانسفیوژن گلبول قرمز مقایسه می کنیم و استفاده از درمان تک دارویی با آهن IV به عنوان خط اول درمان آنمی ناشی از کنسر که نیاز به ESA را کاهش می دهد، به بحث می گذاریم. یک مکانیسم محتمل برای پیشرفت تومور ناشی از ESA مورد بحث قرار می گیرد. در نهایت، ما پتانسیل درمان های جدیدی مثل آسکوربیک اسید، مهارکننده های پرولیل هیدروکسیلاز، اکتیوین ترپ ها ، هپسیدین و آنتاگونیست های پروتیئنی مورفوژنیک در درمان آنمی ناش از کنسر را بررسی می کنیم.

1-مقدمه

در طول 5 سال گذشته، بیشتر از 50 داروی جدید برای استفاده در تجهیزات ضدکنسر به داروهای کموتراپی میلوساپرسیوی که هنوز مورد استفاده قرار می گیرند، اضافه شده است. علی رغم این پیشرفت ها، تاثیرات جانبی درمان های جدیدتر آنتی نئوپلاستیک (ANT) مثل مهارکننده های تیروزین کیناز، کونژوگه های آنتی بادی مونوکلونال و داروهای تعدیل کننده ی ایمنی همچنان وجود دارد و آنمی ناشی از درمان همچنان یک مشکل بالینی رایج است....