عنوان ترجمه شده مقاله: نانولوله های کربنی چند جداره دوپ شده با پوشش مایعات یونی پلیمری برای میکرو استخراج در فضای چند فازی جامد

Multiple headspace solid-phase microextraction (SPME) has proved high efficiency in analysis of volatile compounds in complex samples. Fibers used in multiple headspace SPME must provide a logarithm relationship between peak areas and extraction times. The aim of this work was to investigate the potential of a carbon nanotube doped-polymeric ionic liquid (PILs) fiber for multiple headspace SPME of 2-naphthol in fruit samples, using gas chromatography (GC) for analysis. Based on theory of multiple headspace SPME, β parametrs of fruit and aqueous samples were obtained and used for quantitation. The interference effects of sample matrix on proposed multiple headspace SPME method were investigated and compared with that of headspace SPME by determination of significant differences (P) of peak areas. It showed high independence from matrix effects. The proposed multiple headspace SPME-GC method also exhibited high repeatability (relative standard deviation of 2.56%) and recoveries (81.9–110%) for the analysis of real sample

میکرو استخراج فضای چند فازی جامد (SPME) راندمان بالایی در تجزیه و تحلیل ترکیبات فرار در نمونه های پیچیده  نشان داده است. الیاف مورد استفاده در فضای چندگانه SPME باید یک رابطه لگاریتمی بین مناطق اوج و زمان استخراج فراهم کنند. هدف از این کار بررسی پتانسیل فیبرهای نانولوله های کربنی یونی (PILS) دوپ شده پلیمری برای فضای چندگانه SPME از 2-نفتول در نمونه های میوه، با استفاده از کروماتوگرافی گازی (GC) برای تجزیه و تحلیل است. بر اساس تئوری فضای متعدد SPME ، پارامتر β از میوه ها و نمونه های آبی به دست آمد و مورد سنجش واقع شد. اثرات دخالت ماتریکس نمونه بر روش فضای چندگانه SPME پیشنهاد شده توسط از تعیین تفاوت معنی دار (P) مناطق اوج و مقایسه آن با فضای  SPME انجام شد. آن عدم وابستگی شدیدی به اثرات ماتریس نشان داد. روش فضای SPME-GC نیز تکرار بالا (انحراف استاندارد نسبی از 2.56٪) و بازیابی (81.9-110٪) برای تجزیه و تحلیل نمونه های واقعی به نمایش گذاشت.

1-مقدمه

میکرو استخراج فاز جامد (SPME) ابتدا توسط Pawliszyn و همکارانش در سال 1990 مطرح شد [1]. به دلیل مزایای آن نسبت به سایر روش های استخراج متعارف، به طور گسترده ای برای تجزیه و تحلیل آلودگی­های زیست محیطی [2-5]، مواد افزودنی غذا [6،7]، نمونه های بیولوژیکی [8،9]، داروها [10-12]، و غیره استفاده شده است. SPME یک روش استخراج تعادلی است، که در آن تنها یک بخش کوچک از آنالیت هدف از ماتریس نمونه برداشته میشود و بازیابی مطلق معمولا دور از 100٪ است.  غلظت آنالیت توسط رابطه خطی با مقدار آنالیت استخراج شده پوشش فیبر، که می تواند از نتایج بدست آمده برای مقادیر مشخصی از آنالیتها که با استفاده از محلول های استاندارد ساخته شده تعیین شود…