عنوان ترجمه شده مقاله: تخمین احتمالی دریفت پسماند مطلوب برای ارزیابی لرزه ای ساختمان های چندطبقه با سیستم قاب

This paper presents the implementation of a probabilistic approach to estimate residual drift demands (e.g. residual roof, residual drift at specific stories, and maximum residual drift over all stories) during the seismic performance-based assessment of existing multi-story buildings. The approach combines residual drift demand fragility curves obtained from an inelastic intensity measure, incorporates explicitly the aleatory uncertainty (i.e. record-to-record variability) inherent in the estimation of residual drift demands at the end of the seismic excitation, with maximum inelastic displacement seismic hazard curves to obtain site-building-specific residual drift demand hazard curves which express the mean annual frequency of exceeding residual drift demands. Recognizing the evolution of central tendency and dispersion of residual drift demands with changes in the ground motion intensity, this procedure makes use of functional models that capture that variation. It is shown that the relationship between transient (maximum) and residual (permanent) drift demands depends on the mean annual frequency of exceedance and the building’s number of stories for a similar lateral load resisting system

چکیده

 این مقاله پیاده سازی یک روش احتمالی برای تخمین دریفت پسماند مطلوب (مثلا پسماند سقف، دریفت پسماند در طبقات خاص و دریفت پسماند ماکزیمم در همه ی طبقات ) در طول ارزیابی لرزه ای عملکردی ساختمان های چند طبقه موجود را ارائه می کند. این روش منحنی های تردشکنی دریفت پسماند مطلوب به دست آمده از یک سنجش شدّت غیر الاستیک، که به طور واضح شامل عدم قطعیت تصادفی (مثلا تغییرات از رکودی به رکود دیگر ) ذاتی در تخمین دریفت پسماند مطلوب در پایان تهییج لرزه ای است را با ماکسیمم منحنی های جابه جایی غیر الاستیک خطر لرزه ای ترکیب می کند تا منحنی های خطر دریفت پسماند مطلوب مشخصه محل – ساختمان که بیانگر متوسط فرکانس تصادفی تجاوزاز دریفت مطلوب است، به دست آید. برای تشخیص تغییر تمایل به مرکز و پراکندگی دریفت پسماند مطلوببا تغییر در شدّت حرکت زمین، این روش از مدل های تابعی که این تغییرات را ثبت کند، استفاده می کند. ثابت شده است که رابطه ی بین دریفت انتقالی مطلوب (ماکسیمم) و پسماند (دائمی) برای سیستم های باربر جانبی مشابه به متوسط سالانه فرکانس تجاوز و تعداد طبقات ساختمان بستگی دارد.

1-مقدمه

در روش های نوین ارزیابی لرزه ای عملکردی، ضرورت دارد تا الزامات لرزه ای مربوطه به کارایی ساختمان تحت سطوح خطر لرزه ای مختلف به اندازه ی کافی تخمین زده شود. برای مثال پذیرفته شده است زمانی که دامنه ی ماکسیمم نسبت دریفت بین طبقات (انتقالی) با حالات مختلف خسارات متحمل شده المان های سازه ای و عناصر سازه ای غیر حساس به دریف مرتبط شود، شتاب پیک طبقات (PFA) با شکست دسته هایی ازعناصر غیر سازه ای ارتباط دارد. علاوه بر این برای روش های ارزیابی عملکردی – لرزه ای پیشرفته به طور ویژه ای تخمین احتمال این که آیا الزامات لرزه ای مربوط به یک سازه ی ساخت انسانی از محدوده ی عملکردی از پیش تعریف شده تحت سطوح مختلف شدّت حرکت زمین تجاوز می کند، اهمیت دارد...