عنوان ترجمه شده مقاله: مروری بر مزایای بالینی تمرین رکاب‌زنی تحریک الکتریکی کارکردی برای بیماران مبتلا به اختلالات عصبی مرکزی

چکیده

در دهه‌های اخیر از ارگوسنج رکاب‌زنی تحریک الکتریکی کارکردی (FES) برای توان‌بخشی عضلات پای فلج از طریق تحریک متوالی عضلات بزرگ محرک پا به منظور انجام حرکات چرخشی پا استفاده شده است. برخی از مطالعات گزارش داده‌اند که سازگاری‌های فیزیولوژیکی پس از تمرین منظم رکاب‌زنی FES  (FESCE) در بیماران مبتلا به آسیب طناب نخاعی، سکته‌ی مغزی، فلج مغزی و سایر اختلالات مشاهده شده است. در این مقاله مرور جامعی بر جنبه‌های کلی سیستم‌های رکاب‌زنی FES و کاربردهای بالینی FESCE ارائه می‌شود. مطالعاتی که در این مقاله مورد استناد قرار می‌گیرند، یافته‌هایی ارائه می‌دهند که از تاثیر بالینی بالقوه‌ی FESCE در کاهش خطر عوارض جانبی پزشکی برای بیماران مبتلا به فلج پشتیبانی می‌کنند. مزایای درمانی بالقوه‌ی FESCE عبارتند از آماده‌سازی سیستم‌های قلبی-ریوی، عضلانی و اسکلتی و بهبود سایر کارکردهای فیزیولوژیکی و روانی. بررسی مقدماتی اخیر ما نیز نشان داد كه كاهش اسپاستیسیتی پا در بیماران مبتلا به فلج مغزی یكی از اثرات حاد FESCE است. در پایان نتیجه می‌گیریم که FESCE از جنبه‌های مختلفی برای بهبود وضعیت کلی و جلوگیری از وخامت حال بیماران مبتلا به اختلالات عصبی مرکزی می‌تواند سودمند باشد.

1-مقدمه

بیماران مبتلا به آسیب طناب نخاعی (SCI) معمولا کنترل حرکتی و توده‌ی عضلانی پایین‌تنه را از دست می‌دهند، در نتیجه فرصت‌های محدودی برای آماده‌سازی پایین‌تنه‌ی خود دارند و دارای سبک زندگی نسبتا کم‌تحرکی هستند. بنابراین ناتوانی‌های جانبیِ مرتبط با عدم تحرک مانند بیماری‌های قلبی-عروقی، کانی‌زدایی استخوان و زخم بستر می‌توانند تسریع شوند [1، 2]. معمولا فیزیوتراپی به عنوان تمرین کارکردی اندام بر روی بیماران مبتلا به فلج پایین‌تنه انجام می‌شود....

 میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید