چکیده
پنل‌های برشی نقش مهمی در بهبود رفتار لرزه‌ای سازه‌ها دارا می‌باشند. آنها عموماً به صورت دیوارهای برشی با ورق فولادی نازک (TSPSW) یا پنل‌های برشی ایجاد شده در جان تیر رابط در سازه‌های دارای قاب با مهاربندی خارج از مرکز (EBF) وجود دارند. ظرفیت پس از کمانش، تغییر شکل پذیری و اتلاف انرژی پنل‌های برشی اکنون بطور گسترده مورد پذیرش مهندسان سازه قرار گرفته و منجر به طرح‌های اقتصادی‌تر شده است. مقایسه رفتار پنل‌های تقویت نشده با پنل‌های به شدت تقویت شده نشان می‌دهد که پنل‌های تقویت نشده واکنش شکل پذیرتری را نشان می‌دهند، در حالی که پنل‌های به شدت تقویت شده سطح تسلیم وسیع‌تری دارند که این امر به نوبه خود منجر به اتلاف انرژی بیشتر می‌گردد. با در نظر گرفتن این دو حالت حدی، واکنش همزمان شکل پذیری و اتلاف انرژی را نمی‌توان انتظار داشت. در این تحقیق عددی، اثر تقویت بر مقاومت نهایی پنل‌های برشی مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس رفتار تناوبی پنل‌های برشی تقویت شده و نشده مطالعه می‌شود. در نهایت، در خصوص نواحی کوچکتر موجود در حلقه هیسترسیس پنل‌های تقویت نشده (به دلیل سوابق لهیدگی آنها)، تقویت بهینه مورد نیاز جهت ارائه اتلاف انرژی و شکل پذیری مطلوب بررسی می‌شود.
1-مقدمه
پنل‌های برشی کاربردی گسترده به عنوان جان تیرهای رابط در قاب‌های با مهاربندی خارج از مرکز (EBF) و به عنوان دیوارهای برشی مقاوم به زلزله با ورق فولادی نازک در قاب‌های ساختمانی دارا می‌باشند. EBF به تمایل برای سیستم قاب دارای سختی جانبی با قابلیت قابل توجه اتلاف انرژی جهت تطبیق با نیروهای لرزه‌ای بزرگ می‌پردازد. یک EBF معمولی شامل تیر رابط، مهاربند خارج از مرکز و ستون است (بکِر و ایشلر را ببینید)....
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید