چکیده

در یک پروفایل П، از پارتیشن های یک مجموعه از اشیاء یا عناصر X، تلاش می­کنیم تا یک پارتیشن جمعی  متشکل از ماکزیمم تعداد زوج های متصل یا جداشده در X، که در پروفایل نیز متصل یا جداشده اند، را تشکیل دهیم. برای انجام این کار، یک تابع نمره را تعریف کرده،که  مرتبط با هر پارتیشنی در X میباشد. پارتیشن جمعی برای П، آنهایی میباشند که این تابع را بیشینه می­کنند. بنابراین، این پارتیشن های جمعی، دارای مشخصه ی میانه برای پروفایل و همچنین اختلاف فاصله ی  متقارن می­باشد.  این مشکل بهینه سازی در موارد خاصی به وسیله ی برنامه ریزی خطی صحیح، قابل حل است. ما یک هیروستیک چندجمله ای که می­تواند به پارتیشن ها در یک مجموعه ی بزرگی از آیتم ها اعمال شود را، تعریف می­کنیم. در مواردی که یک راه حل بهینه را می­توان محاسبه کرد، نشان می­دهیم که پارتیشن های ایجاد شده با این الگوریتم، بسیار نزدیک به حد مطلوب بوده که به طور عملی در تمامی موارد، به جز بعضی از مجموعه های دوپارتیشنی، به دست می­ آید.

فهرست مطالب

1-مقدمه

2-فرمالیزه سازی اجماع

3-مشکل بهینه سازی

4-یک پروتکل شبیه سازی

5-توسعه

6-نتیجه گیری