Abstract
his paper explores the role of economic, institutional and political factors in attracting foreign direct investment (FDI) in BRICS (Brazil, Russia, India, China & South Africa) economy and the comparative weightage of these factors in attracting FDI. The study uses panel data for a period of ten years (2000-2009) in order to examine the significant determinants of FDI in BRICS from a holistic approach. Analysis has been done using panel unit-root test, and multiple regressions. This study takes into account Market Size, Trade openness, natural resources as economic determinants and Macroeconomic Stability (Inflation Rate), Political stability/No violence, Government Effectiveness, Regulatory Quality, Control of corruption, Voice and accountability, Rule of Law as potential institutional and political determinants of FDI. These factors are based on their relative importance from previous empirical literature. Findings indicate that economics factors are more significant than institutional and political Factors in BRICS economies. The results indicate that market size measured by real GDP is a significant determinates of FDI which implies that most of the investment in BRICS is motivated by market-seeking purpose. Analysis of empirical data also indicates that trade openness, natural resource availability, rule of law and voice and accountability are statistically significant. Coefficients of market size, trade openness are positive which implies that these variables have positive effect on total inward FDI. Natural resource availability has negative effect on total inward FDI, this particular result indicate that FDI is not motivated by resource-seeking purpose in BRICS economies
چکیده
این مقاله در مورد نقش عوامل اقتصادی، بنگاهی(سازمانی) و سیاسی در جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) بر روی اقتصاد BRICS (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) بحث می کند و میزان مشارکت هر یک از این عوامل را در جذب FDI مقایسه می کند. مطالعه حاضر از یک سری داده برای یک دوره ده ساله( بین سالهای 2000 تا 2009) بهره می برد تا عوامل تعیین کننده FDI را بر روی BRICS از جنبه های کلی بررسی کند. در تحلیل اجرا شده از آزمایش تست ریشه واحد و رگرسیون چندتایی استفاده شده است. این مطالعه ظرفیت بازار، میزان تقاضا، منابع طبیعی از قبیل عوامل تعیین کننده اقتصادی و ثبات اقتصاد کلان (نرخ تورم)، ثبات سیاسی / بدون خشونت، تاثیر دولت، کیفیت قانون گذاری و کنترل، کنترل فساد، اعتبار و مسئولیت پذیری، تصویب قانون به شکل عوامل بالقوه سیاسی و بنگاه اقتصادی FDI را در نظر می گیرد. این عوامل براساس اهمیت نسبی شان که از مقالات پیشین حاصل شده مرتب شده اند. یافته ها حاکی از این است که عوامل اقتصادی نسبت به فاکتورهای بنگاهی و سیاسی از اهمیت بالاتری در BRICS برخودار هستند. نتایج نشان می دهند که ظرفیت بازاری که توسط GDP واقعی محاسبه شده؛ عامل مهمی از FDI است که خود نشان دهنده سرمایه گذاری بیشتر در BRICS است که با هدف جستجوی بازار (بازاریابی) روند رو به جلویی داشته است. آنالیز داده های تجربی نیز نشان می دهد که فضای باز تجارت (میزان عرضه و تقاضا)، دردسترس بودن منابع طبیعی، تصویب قانون نیز از نظر آماری دارای اهمیت بالایی هستند. ضرایب ظرفیت بازار، میزان عرضه و تقاضا جزء عوامل مثبت هستند که نشان می دهند این متغیرها تاثیر مثبتی بر روی کل FDI دارند. دسترسی منبع طبیعی تاثیری منفی بر روی کل FDI دارد این روند نشان می دهد که FDI با هدف جستجوی منبع در اقتصاد BRICS به جایی نرسیده است.
1-مقدمه
سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ظهور اقتصادهای تازه به دوران رسیده نقش مهمی داشته و می توان گفت که رشد کلی اقتصاد یک کشور هم به حساب می آید. بر اساس گزارش سرمایه گذاری جهانی سال 2011، کشورهایی با اقتصاد های نوپدید همگی با هم بیش از نیمی از FDI جهانی را در سال 2010 به عهده داشتند. همزمان با انتقال مصرف و تولید جهانی به این نوع اقتصاد ها، MNC یا تعاونی های چند ملیتی نیز در این کشورها به طور روزافزونی در پروژه های بازاریابی و بازده محور سرمایه گذاری کردند...