چکیده

رشته نوظهور تعامل حیوان با کامپیوتر (ACI) درصدد آن است تا آنچه را که در تعامل انسان با کامیپوتر (HCI) به رویکرد متمرکز بر کاربر مشهور است، برای طراحی تکنولوژی برای حیوانات نیز بکار بگیرد و آنها را در مرکز فرایند طراحی، به عنوان ذینفعان، کاربران و همکاران طراحی، قرار دهد. اما، چارچوب­ های قانونی موجود برای مشارکت حیوانات در تحقیقات متمرکز بر حیوان نیستند، بلکه آنها را ابزارهای تحقیق تلقی می­کنند، قادر به موافقت با رویکردهایی نیستند که ممکن است به آنها آسیب برساند، بلکه بیشتر با شرکت­کنندگان در تحقیق و همکاران طراحی موافق هستند. چنین چارچوب­ هایی درصددند تا تأثیرات رویکردهای تحقیق بر رفاه حیوانات فردی را به حداقل برسانند، اما این حداقل ­سازی تابعی از منافع اجتماعی و علمی خاص است، و لازم است یکپارچگی رویکردها در خدمت این منافع باشد. از این نقطه نظر، اصولی که در رابطه با جایگزینی، کاهش و اصلاح بصورت جهانی مورد پذیرش واقع شده­ اند، درصدد بررسی تعارضات اخلاقی ناشی از ناتوانی فرضی حیوانات فردی در اعلام رضایت با رویکردهایی که بصورت بالقوه مضر هستند، می­باشند، اما چنین اصولی در واقع فقدان مرکزیت فردی را منعکس می­سازند.

این مقاله سعی می­کند تا فراتر از رهنمودها و مقررات موجود رفته و به سمت چارچوبی متمرکز بر حیوان حرکت کند که بطور بهتری بتواند از توسعه تعامل حیوان با کامپیوتر به عنوان یک رشته، پشتیبانی کند. ابتدا، این مقاله با به رسمیت شناختن رفاه حیوان به عنوان نیازی اساسی برای کاربران و شرکت­ کنندگان در تحقیق بطور یکسان، مفاهیم چارچوب اخلاقی متمرکز بر رفاه را مطرح می­سازد. دوم، با به رسمیت شناختن رضایت به عنوان شرط اساسی مشارکت، معیاری برای بدست آوردن رضایت احتمالی و واسط ه­ای حیوانات برای مشارکت در رویکردهای تحقیق، تعریف می­کند. به علاوه، در خصوص ضروریات روش­شناختی و همچنین مطلوبیت اخلاقی، از جمله چارچوب متمرکز بر حیوان، بررسی مرزهای کاربردپذیری آن و همچنین مزایای بکارگیری آن نیز استدلال می­کند. سرانجام، در این مقاله مجموعه ­ای از اصول عملی برای انجام تحقیقات تعامل حیوان با کامپیوتر ارائه می­شود که دلالت بر الزامات رفاهی و اخلاقی چارچوب­ های تنظیمی فعلی دارد و البته از آنها نیز فراتر می­رود.

1-مقدمه

ما در جامعه­ای زندگی می­کنیم که در آن تکنولوژی محاسباتی در همه جا وجود دارد و تعامل با کامپیوتر دیگر به معنای استفاده از صفحه­کلید و ماوس نیست. تکنولوژی­ های «هوشمند» امروزه با قرار گرفتن در تار و پود شهرها، محل­های کار، منازل، وسایل نقلیه، لباس­ها و حتی بدنهایمان، به ما اجازه می­دهند تا با دنیای اطرافمان، با دیگران و حتی با خودمان به شیوه ­هایی بی­سابقه، ارتباط برقرار کنیم [29، 54]. این دستاوردها بوسیله آنچه که طراحان تعاملی، طراحی متمرکز بر کاربر در سیستم ­های محاسباتی می ­نامند، حاصل آمده، که رشته طراحی تعاملی (ID) را شکل داده ­اند...