Abstract
We developed a wireless auto-tracking system for tracking clinical intervention such as drug administrations and blood tests at the patient bedside. The system can not only authenticate patients and nurses, but also confirm medications and provide relevant information, depending on the clinical situation and personnel location. We conducted a feasibility experiment and examined whether or not the system could work as a patient safety measure in terms of reducing misidentifications of patients and medical errors including wrong medication type, dose, time, and route. Also, the duration of clinical interventions in the system were measured to compare with the BCMA system. Moreover, we conducted a qualitative evaluation with nurses and received feedback clarifying their perceptions of the system. The results showed that the system correctly recognized medical staff, patient ID, and medication data in real time. With regards to workflow time, a significant reduction of time of clinical interventions was observed, when compared to a bar-coding system. In addition, on the nurses’ evaluation, we received mostly positive comments although they also clarified some issues to consider with regards to operability and privacy issues. We concluded that the system had great potential for reducing medical errors and nurse workload with high efficiency
چکیده
در این مقاله، یک سیستم پیگیری خودکار بی‌سیم را به‌منظور پیگیری مداخله‌های بالینی، مانند مدیریت داروها و تست‌های خون در بستر تخت بیمار توسعه داده‌ایم. این سیستم نه‌تنها می‌تواند بیماران و پرستاران را مورد هویت سنجی قرار دهد بلکه می‌تواند داروها را تجویز نموده و اطلاعات مربوطه‌ای را بسته به شرایط بالینی و محل کارکنان فراهم سازد. یک آزمایش امکان‌پذیری را نیز انجام داده‌ایم و بررسی نموده‌ایم که آیا این سیستم می‌تواند برحسب کاهش تشخیص‌های نادرست خطاهای بیمار و پزشکی (مانند تجویز اشتباه دارو، دوز، زمان و مسیر) به‌عنوان یک مقیاس ایمنی برای بیمار بکار گرفته شود یا نه. همچنین مدت‌زمان مداخله‌های بالینی در سیستم اندازه‌گیری شد تا با سیستم BCMA مورد مقایسه قرار گیرد. علاوه بر این، یک ارزیابی کمی را با پرستاران انجام دادیم و بازخوردی را از آن‌ها دریافت کردیم که نشان‌دهنده‌ی ادراک آن‌ها از سیستم می‌باشد. نتایج نشان داده است که در حال حاضر این سیستم می‌تواند کارکنان بیمارستانی، شناسه‌ی بیمار و داده‌های مربوط به دارو را به‌صورت بلادرنگ تشخیص دهد. برحسب زمان جریان کاری، شاهد کاهش قابل‌ملاحظه‌ی زمان مداخله‌ی بالینی در مقایسه با سیستم بارکد بوده‌ایم. علاوه بر این، در سمت ارزیابی پرستار، کامنت های بسیار مثبتی را دریافت کردیم، اگرچه آن‌ها بعضی از مسائل را شفاف‌سازی کرده بودند و آن‌ها را برحسب مسائل حریم و عملیاتی بودن در نظر گرفته بودند. نتیجه گرفتیم که این سیستم دارای قابلیت عمده‌ای در کاهش خطاهای پزشکی و بارکاری پرستار می‌باشد.