عنوان ترجمه شده مقاله: چشم انداز مشارکت بخش عمومی و خصوصی در توسعه زیرساخت ها در آسیا و آفریقا: مطالعه موردی فرودگاه بین المللی گرینفیلد بنگالور، هند

High quality infrastructure is a must for rapid economic development and requires sustained investment. It includes highways, railways, ports, bridges, hospitals, power plants, tunnels, and municipal facilities like sanitation, waste management, potable water supply, and other facilities serving public needs. Developing countries face shortage of government or public funds and are generally inadequate in addressing the infrastructural needs of the country. It is highly difficult and often impossible by governments in their own capacity to bring together all the infrastructure elements. This realization has brought together the public and the private sector in a mutually beneficial relationship in the form of Public Private Partnerships [PPPs].PPPs are an effective tool for bringing private sector efficiencies in creation of economic and social infrastructure assets and for delivery of quality public services. PPP is seen as a financing mechanism for bridging the demand supply gap in terms of private capital and experience. Several schemes have therefore provided an increasingly popular vehicle to move towards infrastructure development. PPPs have become the preferred mode for construction and operation of commercially viable infrastructure projects in sectors such as highways, airports, ports, railways and urban transit systems. In this paper the construction of Greenfield Bangalore International Airport is taken as a case to study and understand PPP

چکیده

زیرساخت های با کیفیت بالا برای توسعه سریع اقتصادی ضروری است و نیاز به سرمایه گذاری پایدار دارد. زیرساخت ها شامل بزرگراه ها، راه آهن، بنادر، پل ها، بیمارستان ها، نیروگاه ها، تونل ها، و امکانات شهری مانند بهداشت، مدیریت مواد زائد، آب آشامیدنی، و امکانات دیگر در خدمت نیازهای عمومی است. کشورهای در حال توسعه با کمبود بودجه دولتی یا عمومی روبرو هستند و این بودجه ها به طور کلی در پرداختن به نیازهای زیربنایی کشور ناکافی هستند. با ظرفیت های خود دولت گرد هم آوردن تمام عناصر زیرساخت ها بسیار دشوار و اغلب غیر ممکن است. این تحقق بخش عمومی و خصوصی را وارد یک ارتباط متقابل سودمند در قالب مشارکت عمومی خصوصی [[PPP کرده است. PPP ابزار موثری برای وارد کردن بازده بخش خصوصی در ایجاد دارایی های زیرساخت اقتصادی و اجتماعی و برای تحویل خدمات عمومی کیفی است.PPP  به عنوان یک مکانیزم تامین مالی برای پوشش شکاف تقاضا عرضه از نظر سرمایه های خصوصی و تجربه دیده می شود. بنابراین چندین طرح وسیله محبوبی را برای حرکت به سمت توسعه زیرساخت ارائه کرده اند. PPP به حالت ارجح برای ساخت و ساز و بهره برداری از پروژه های زیربنایی اقتصادی مقرون به صرفه در بخش هایی مانند بزرگراه ها، فرودگاه ها، بنادر، راه آهن و سیستم حمل و نقل شهری تبدیل شده است. در این مقاله ساخت و ساز فرودگاه بین المللی گرینفیلد بنگلور به عنوان موردی برای مطالعه و درک PPP در نظر گرفته شده است.

1-مقدمه

هند بر اساس برابری قدرت خرید چهارمین اقتصاد بزرگ جهان است، و در میان کشورهای با سریع ترین رشد قرار دارد، اما همچنان با شکاف زیادی در عرضه و تقاضای زیرساخت ها و خدمات اجتماعی و اقتصادی ضروری روبرو است. اقتصاد به سرعت در حال رشد، افزایش فعالیت صنعتی، افزایش فشار جمعیت منجر به تقاضای بیشتر برای خدمات با کیفیت بهتر و پوشش سیستم آب و فاضلاب و زهکشی، مدیریت ضایعات جامد، راه آهن، جاده ها، فرودگاه ها، بنادر، تامین برق و شبکه های ارتباطی شده است...