عنوان ترجمه شده مقاله: نقش تابش فرابنفش در سیستم چشمی پستانداران

With decreasing levels of ozone in the atmosphere, we are being exposed to higher levels of ultraviolet radiation (UVR) than ever before. UVR carries higher energy than visible light, and its effects on tissues include DNA damage, gene mutations, immunosuppression, oxidative stress and inflammatory responses. In the eye, UVR is strongly associated with the development of basal and squamous cell carcinoma of the eyelid, pterygium, photokeratitis, climatic droplet keratopathy, ocular surface squamous neoplasia, cataracts, and uveal melanoma, and is weakly associated with age-related macular degeneration. Despite overwhelming evidence regarding the deleterious effects on UVR, public health measures to encourage UV protection of the eyes is generally lacking. Options for photoprotection include sunglasses, wide brim hats, windshields, plastic films for side windows in cars, UV blocking contact lenses, and following the UV Index report daily. The American National Standards Institute currently has regulations regarding properties of UV blocking sunglasses; however, compliance in the US is not mandatory. On the other hand, UVR does have therapeutic applications in the eye, particularly, riboflavin activated by ultraviolet A light (UVA) radiation is used clinically to slow the progression of keratoconus, post-LASIK keratectasia, and bullous keratopathy by crosslinking corneal collagen fibers. Additionally, riboflavin activated by UVA has been shown to have antibacterial, antiviral, and antiparasitic effects. This is clinically relevant in the treatment of infectious keratitis. Finally, exposure to low levels of light in the UV spectrum has been found to regulate the growth of the eye and lack of adequate exposure may increase the risk of development and progression of myopia

چکیده

با کاهش میزان گاز اوزون در اتمسفر، ما نسبت به زمان های گذشته در معرض تابش فرابنفش (UVR) بیشتری هستیم. UVR در مقایسه با نور مرئی، حامل انرژی بیشتری است و اثرات آن بر بافت ها شامل آسیب به DNA، جهش های ژنی، سرکوب سیستم ایمنی، تنش اکسیداتیو و واکنش های التهابی است. در چشم، UVR ارتباط زیادی با ایجاد بازال و کارسینوم سلول های سنگفرشی پلک، ناخنک، برف کوری، کراتوپاتی قطره ای مربوط به آب و هوا، نئوپلازی سنگفرشی سطح چشم، آب مروارید، و سرطان چشم داشته و ارتباط ضعیفی هم با دژنراسیون ماکولای وابسته به سن دارد. با وجود شواهد انکارناپذیر در خصوص اثرات زیانبار UVR، عموماً با کاستی هایی در اقدامات بهداشتی عمومی برای ترغیب حفاظت چشم ها در برابر UV مواجهیم. گزینه ها برای حفاظت در برابر نور خورشید عبارتند از استفاده از عینک های آفتابی، کلاه های دارای لبه بزرگ، شیشه جلوی اتومبیل، غشاهای پلاستیکی برای پنجره های کناری در اتومبیل­، لنزهای تماسی مسدودکننده UV، و دنبال کردن گزارشات روزانه شاخص UV. انستیتو استانداردهای ملی آمریکا در حال حاضر مقرراتی در ارتباط با ویژگی های عینک های آفتابی مسدودکننده UV دارد؛ با اینحال در آمریکا انطباق با این مقررات، اجباری نیست. از سوی دیگر، UVR کاربردهای درمانی در چشم دارد، بویژه ریبوفلاوین فعال شده با تابش نور فرا بنفش A (UVA) که به صورت بالینی برای کُند کردن پیشرفت قوز قرنیه، برآمدگی قرنیه پس از لیزیک، و کراتوپاتی تاولی با اتصال عرضی رشته های کلاژن قرنیه استفاده می شود. افزون بر این، نشان داده شد که ریبوفلاوین فعال­شده توسط UVA اثرات ضدمیکروبی، ضد ویروسی، و ضد انگلی دارد. این به لحاظ بالینی با درمان کراتیت عفونی در ارتباط است. نهایتاً مشخص شد که قرارگیری در معرض میزان کم نور در طیف فرابنفش موجب تنظیم رشد چشم شده و عدم مواجهه کافی با آن ممکن است ریسک ابتلا و پیشرفت نزدیک بینی را افزایش دهد.

1-مقـدمـه

جدای از پوست، چشم اندامی است که بیشترین حساسیت را به آسیب های ناشی از تابش فرابنفش (UVR) دارد. در عین حال که ابروها، مژه ها، و انقباض مردمک تا اندازه ای در برابر نور شدید از چشم ها حفاظت می کند، اما باز هم چشم ها در معرض آسیب قرار دارند. منبع اصلی UVR، خورشید است، اما UVR را می توان به صورت مصنوعی توسط ابزارهایی همچون لامپ های خورشیدی و قوس جوشکاری نیز ایجاد نمود.

UVR تابش الکترومغناطیسی در طول موج 100 تا 400 نانومتر است. نور مرئی در گستره 400 تا 700 نانومتر قرار دارد و طول موج نور فروسرخ، 700 تا 1200 نانومتر است. UVR در مقایسه با نور مرئی یا نور فروسرخ انرژی کمتری دارد و به تبع آن پتانسیل بالاتری برای ایجاد آسیب بیولوژیکی دارد...