Abstract
Real-time economic dispatch (RTED) is performed every 5-15 min with the static snapshot forecast data. During the period between two consecutive schedules, generators participate in managing power imbalance, based on participation factors (PFs) from previous economic dispatch (ED). In modern power systems with considerable renewable energy sources that have high variability, this conventional approach may not adequately accommodate the economic implication of the said variability. This paper proposes the evaluation of “best-fit” PFs by taking into account the minute-to-minute variability of solar, wind, and load demand, for a scheduling period. Since “best-fit” PFs are evaluated only once, i.e., at the start of scheduling interval, the dimensionality of optimization problem remains the same as that of conventional approach. The proposed approach is suggested for sequential and dynamic variants. Results for two test systems have been obtained to verify the benefit of the proposed approach
چکیده
توزیع اقتصادی زمان-واقعی (RTED) در هر 5 الی 15 دقیقه، با استفاده از اطلاعات پیش‌بینی استاتیک لحظه‌ای انجام می‌شود. در طی دوره زمانی بین دو دوره برنامه‌ریزی شده متوالی، ژنراتورها براساس ضرایب مشارکت (PFها) که از توزیع اقتصادی (ED) قبلی تعیین شده‌اند، در مدیریت عدم تعادل، سهیم می‌شوند. در سیستم‌های قدرت نوین با منابع قابل توجه انرژی تجدیدپذیر که میزان تغییرپذیری بالایی دارند، ممکن است این روش مرسوم، به صورت مکفی با مفهوم تغییرپذیری گفته شده، تطابق نداشته باشد. این مقاله ارزیابی PFهای "بهترین-برازش " (best-fit) را با به‌شمار آوردن تغییرپذیری دقیقه-به-دقیقه انرژی خورشیدی، بادی و تقاضای بار، در یک دوره برنامه‌ریزی، ارایه می‌دهد. پس از آن‌که PFهای "بهترین-برازش" تنها یکبار ارزیابی شدند، یعنی در ابتدای دوره زمانی برنامه‌ریزی، بُعدیت (dimensionality) مسئله بهینه سازی همانند آنچه که در روش مرسوم بود، باقی می‌ماند. روش ارایه شده برای متغیرهای پویا (dynamic) و ترتیبی (sequential) پیشنهاد شده است. نتایج اجرای روش بر روی دو سیستم آزمایشی بدست آمده است تا صحت و سقم مزایای روش ارایه شده، تعیین گردد.
1-مقدمه
در گذشته، تحقیق در مورد منابع انرژی تجدیدپذیر به دلیل تقلیل سریع سوخت‌های فسیلی و افزایش قیمت آن‌ها، اصلی اجباری بود [1]. انرژی هسته‌ای به عنوان گزینه خیلی مناسبی مطرح شده بود. هرچند در دو دهه گذشته وقوع اتفاقاتی در راکتورهای هسته‌ای و افزایش آگاهی از نرخ رشد ترساننده گرمای جهانی، نیروی محرکه عظیمی برای تجمیع تولید بادی و خورشیدی در سطحی وسیع در شبکه بود. هزینه واقعی این واحدهای تولیدی تجدیدپذیر هنوز تقریبا بالاست و دولت‌ها در حال فراهم کردن کمک‌هایی (یارانه) هستند تا جذابیت این منابع را از نظر اقتصادی، با دوام‌تر کنند. به علت عدم قطعیت بالا و طبیعت تغییرپذیر این منابع و کمک‌های گفته شده، این واحدهای تولیدی ، به جز تعدادی از استثناها، به طور کلی غیرقابل برنامه‌ریزی در نظر گرفته می‌شوند....