عنوان ترجمه شده مقاله: تأثیرات ابعاد طراحی سازمانی بر تسهیم دانش بین واحدی

چکیده

ادبیات نظری موجود در خصوص تسهیم (به اشتراک گذاری) دانش بسیار گسترده است اما به استثنای چند مورد (بیرکینشاو، 2002؛ هانسن، 2002 و تسائی، 2002) به مبحث طراحی سازمان توجه چندانی مبذول نشده است.  با این وجود برای داشتن درک کاملی از ارتباط بین گزینه‌های طراحی سازمان و تسهیم دانش این تلاش‌ها اصلاً کافی نیست. ما با هدف مشارکت در پوشاندن این شکاف، بر ابعاد بنیادی طراحی سازمان، تمرکز بر تخصص، رسمی سازی و هماهنگی در ارتباط با مفاهیم دانش و تسهیم دانش توجه کردیم. با اینکه تمرکز منجر به ایجاد مرزهای شرکتی برای تسهیم دانش می‌شود، اما هماهنگی، یک مکانیزم شرکتی برای غلبه بر این مرزها محسوب می‌شود (گرانت، 1996). داده‌ها با استفاده از یک پرسشنامه در بخش‌های بلژیکی دو شرکت اروپایی فعال در بخش انرژی و امور مالی و با رویکرد مطالعه موردی چندگانه جمع آوری شد. ما مطابق ارزیابی مجدد از ادبیات نظری کلاسیک در زمینه طراحی سازمان، این فرض را در نظر گرفتیم که اگر هماهنگی تمرکز زدایی شده و غیر رسمی مورد استفاده قرار گیرد، وابستگی متقابل بین واحدها کم باشد و تخصص (که در پیچیدگی دانش و تفاوت‌های واحد انعکاس می یابد) پایین باشد، دانش بین واحدی بیشتر تسهیم می‌شود. یافته‌های ما نشان داد که وابستگی متقابل و پیچیدگی دانش، صرفنظر از تأثیر مستقیم و قوی که بر تسهیم دانش دارد، اثر متقابلی نیز بر ارتباط بین هماهنگی و تسهیم دانش داشته است که نشان می‌دهد این امر مستلزم یک نگاه اقتضایی به طراحی سازمان و انتقال پذیری دانش است. ارتباطات مورد انتظار ما همچون اثر منفی سلسله مراتب یا اثر مثبت کاهش رسمی سازی، تأیید نشد. ما مقایسه‌ای بین این دو حالت انجام داده و یافته‌های مربوط به هر حالت را در زمینه مربوطه قرار دادیم. واضح است زمینه‌ای که هماهنگی در آن به کار رفته، بر قابلیت این هماهنگی در تسهیم دانش تأثیر می‌گذارد. به ویژه نقش رسمی سازی در این خصوص متفاوت است. بنابراین اختصاصی بودن زمینه مجدداً دید اقتضایی را می‌طلبد.   

-1مقدمه

هر چند درباره اهمیت تسهیم دانش برای سازمان‌ها هیچ تردیدی وجود ندارد، نقش طراحی سازمان در تسهیم دانش در ادبیات نظری مورد غفلت واقع شده است. ما به منظور ارزیابی این نقش، ابعاد کلاسیک طراحی سازمان را مجدداً مورد بازبینی قرار دادیم. طراحی سازمان به لحاظ سنتی بر ایجاد تعادل میان یکپارچگی و تفکیک در تدوین اصول طراحی سازمانی تأکید دارد (مینتزبرگ، 1989). بیرکینشاو، هانسن و تسائی (2002) در مطالعاتشان بر روی تسهیم دانش، تعدادی از اصول طراحی سازمانی را تحت تأثیر قرار دادند. مطالعات تجربی آنان و بسیاری از پیشرفت‌های دیگر اخیر در زمینه مدیریت دانش، اهمیت طراحی سازمانی کافی و مناسب را در تسهیم اطلاعات به اثبات می‌رساند. متأسفانه ما هنوز آگاهی کافی از اینکه تعادل میان یکپارچگی و تفکیک، بعد از مدنظر قرار دادن دانش، چه تغییری می کند در اختیار نداریم…