عنوان ترجمه شده مقاله: انتخاب پویای سرویس‌های ابری، با استفاده از مکانیسم یادگیری انطباقی در رایانش ابری چندگانه

چکیده

امروزه فرآیند انتخاب سرویس ابری در یک محیط رایانش ابری چندگانه مورد توجه گسترده‌ای قرار گرفته است. با توجه به ازدیاد منابع سرویس ابری، کاربران در انتخاب سرویس‌هایی برتر برای اپلیکیشن های خود و مخصوصاً برای اپلیکیشن های آنلاین بلادرنگ در یک محیط ابری چندگانه‌ی متغیر با سختی‌هایی روبرو می‌باشند. به منظور کمک به کاربران در انتخاب سرویس‌های ابری مطلوب، یک مدل انتخاب سرویس ابری که از کارگزارهای خدمات ابری استفاده می‌کند ارائه گردیده است و بر مبنای این مدل، یک استراتژی انتخاب سرویس ابری پویا تحت عنوان DCS نیز ارائه گردیده است. در فرآیند انتخاب سرویس‌ها، هر کارگذار خدمات سرویس ابری اقدام به مدیریت سرویس‌های ابری خوشه‌بندی‌شده نموده و استراتژی DCS را که هسته‌ی آن متشکل از یک مکانیسم یادگیری تطبیقی می‌باشد و شامل توابع فراموشی و فرسایش می‌باشد را اجرا می‌کند. این مکانیسم به شکلی پویا به بهینه‌سازی انتخاب سرویس ابری پرداخته و بهترین نتیجه‌ی حاصله را برای کاربر باز می‌گرداند. به طور متناظر، مجموعه‌ای از الگوریتم‌های انتخاب سرویس ابری پویا نیز به منظور پیاده‌سازی مکانیسم ما ارائه گردیده است. نتایج آزمایش شبیه‌سازی نشان می‌دهد که استراتژی ما دارای کارائی و بهره‌وری کلی بهتری در بکار گیری راه‌حل‌های سرویس با کیفیت بالا و آنهم با هزینه‌ی محاسباتی پایین در مقایسه با روش‌های موجود می‌باشد.

1-مقدمه

سرویس ابری، تشریح کننده‌ی مجموعه‌ی رایانشی مختلفی از توانایی اجرای اپلیکیشن های کاربران بر روی سیستم‌ها یا پلت فرم‌های سازمانی چندگانه بر روی اینترنت می‌باشد. در کسب‌وکارهای رایانش ابری، انواع مختلفی از سرویس‌های ابری وجود دارد که می‌توان به سرویس‌هایی همچون ذخیره‌سازی، رایانش و اپلیکیشن اشاره کرد که امروزه بسیاری از سرویس‌دهندگان ابری آن‌ها را ارائه می‌دهند: پلت فرم ابری GoGrid(2013)، پلت فرم S3 شرکت آمازون، موتور اپلیکیشن گوگل (2013)، ویندوز آزرو (2013) و Saleforce-Cloud(2013). کاربران با استفاده از الگویی از سرویس‌های ابری ترکیبی که اقدام به ادغام سرویس‌های ابری محلی با سرویس‌های ابری عمومی می‌کند اقدام به ایجاد اپلیکیشن های خود می‌کنند؛ به عنوان مثال، ما اپلیکیشن اشتراک‌گذاری تصویر اختصاصی خودمان را ایجاد کردیم که در آن، ماژولی از ورودی تصویر را توسعه دادیم و به دنبال آن، نرم‌افزاری را از روی همان سرویس‌دهنده‌ی برای ویراستاری آنلاین تصویر انتخاب کردیم. در نهایت، یک سرویس ذخیره‌سازی ابری را برای ذخیره سای تعداد قابل ملاحظه‌ای از تصاویر در داخل یک دیسک ابری که از بین چندین انتخاب ابری برگزیده شده بود ذخیره کردیم تا اپلیکیشن خود را ادغام سازیم. با توجه به افزایش رو به رشد نیازمندی‌ها و تقاضاهای کاربران، همان‌طور که این مثال اثبات می‌کند، سرویس‌های زیادی را می‌توان از طریق فراخوانی واسط در اینترنت به دست آورد و می‌توان آن را در سرویس‌های ابری مشترکی توسعه داد، بدین معنا که سرویس‌های ابری را می‌توان به عنوان نوعی از سرویس‌های وب در یک محیط ابری در نظر گرفت. با توجه به افزایش نیازمندی‌های کاربران برای سرویس‌های ابری و کیفیت مختلف سرویس‌های ابری اعم از کارائی (تعداد پردازنده‌ها یا ظرفیت ذخیره‌سازی) و قیمت که سرویس‌دهندگان بی‌شمار ارائه می‌دهند، جای شگفتی ندارد که کاربران با خیال راحت اپلیکیشن های خود را بر روی این سرویس‌ها اجرا کنند. بنابراین چگونگی انتخاب مناسب‌ترین سرویس‌ها برای اجرای اپلیکیشن های مختلف و آنلاین کاربران به امری مهم مبدل گردیده است…