چکیده
مقررات زیست محیطی اعمال شده بر سوخت های حمل و نقل، به ویژه مشخصات مربوط به گوگرد و محتوای نیتروژن، به طور کلی ملزومات هیدروژن در صنایع پالایش را افزایش داده است. فرآیند ریفورمینگ نفتا کاتالیزوری (CNR) یکی از مهمترین منابع هیدروژن در پالایش نفتا است، بنابراین بهبود تولید هیدروژن آن برای صنایع پالایشگاهی اهمیت زیادی دارد. بررسی نزدیک به سینتیک واکنش های CNR، دما، غلظت هیدروژن و فعالیت کاتالیست را به عنوان متغیرهای کلیدی که بر عملکرد فرآیند تأثیر می گذارد شناسایی کرده است. در این مقاله، یک مفهوم جدید راکتور ساخته شده است که بهتر از این متغیرهای فرایند را بهره برداری می کند. راکتور پیشنهادی غشائی بستر متحرک وعده داده شده به طور قابل توجهی بهتر از طراحی احیا کننده کاتالیزور مداوم (CCR) است. یک مطالعه موردی بهبود 23.6 مول در تولید هیدروژن، 18.8 مول در تولید آروماتیک را نشان می دهد. علاوه بر این، میزان تولید ریفورمینگ به میزان 10.6٪ وزنی افزایش یافت، در حالی که تولید گازهای سبک به مقدار 18.6٪ وزنی کاهش می یابد.
1- مقدمه
ریفورمینگ کاتالیزوری نفتا (CNR) به طور گسترده ای برای فرآوری مستقیم نفت استفاده می شود. در یک پالایشگاه، CNR دارای نقش دوگانه است: (i) ارتقاء بنزین با اکتان کم یا (ii) برای تولید جریان های خوراک غنی از آروماتیک برای واحدهای پتروشیمی. علاوه بر این، فرآورده های جانبی فرآیند CNR عبارتند از: هیدروژن، یک مولفه کلیدی برای حذف گوگرد و نیتروژن، و همچنین برای تولید سوخت جت، دیزل، بنزین با اکسیژن بالا و بنزین مایع از مولکول های هیدروکربنی موجود در مواد نفتی سنگین....
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید