چکیده
در طی چند دهه‌ی اخیر، مدل‌های نظریِ بازی بسیاری در حوزه‌ی مدیریت زنجیره تأمین ارائه گردیده است و در همین راستا، این مدل‌ها نقشی اساسی را در پیدا کردن استراتژی‌های بهینه‌ای که باید توسط فعالان سیستم زنجیره‌ی تأمین بکار گرفته شده است، بازی می‌کنند. البته بسیاری از تحقیق‌ها در این حوزه محدود به مواردی بوده که در آن، خریدار و فروشنده یک سری اطلاعات متقارن در خصوص عملیات همدیگر را در اختیار دارند؛ در این حوزه، تقاضاها قطعی بوده و کسری مجاز نیست. البته در واقعیت، یک سری اطلاعاتی در رابطه با عملیات فعالان سیستم زنجیره‌ی تأمین وجود دارد که البته شامل اطلاعات مشترکی نیست؛ در این سیستم، تقاضاها تابعی از متغیرهای تصمیم بازیکن بوده و کسری نیز به دلیل قابلیت تولید نامنظم و تقاضاهای غیر قابل پیش بینی رخ می‌دهد. در این مقاله، چندین مدل زنجیره‌ی تأمین خریدار-فروشنده را ارائه خواهیم داد که دارای ساختار اطلاعاتی نامتقارن بوده و همچنین دارای ویژگی‌های زیادی به عنوان یک متغیر تصمیم بوده که توسط فروشنده مدیریت می‌شود. همچنین به بررسی دو قرار داد طراحی مکانیسم که توسط فروشنده در اختیار خریدار قرار می‌گیرد می‌پردازیم تا بتوان سود را برای هر دو طرف خریدار و فروشنده بهبود داد.
1-مقدمه
در طی چند دهه‌ی اخیر، تحقیقات زیادی در حوزه‌ی سیستم‌های زنجیره‌ی تأمین و آن‌هم در سطح گسترده صورت گرفته است؛ این تحقیقات بر روی استراتژی‌های طراحیِ مبتنی بر مفاهیمی مانند هماهنگی خریدار-فروشنده، اشتراک گذاری اطلاعات و مدیریت فرآیند کسب و کار متمرکز بوده‌اند [1]. به طور کلی، محققین در این حوزه بر آن بوده‌اند که استراتژی‌های بهینه‌ای را که شامل متغیرهای تصمیم می‌باشد (مانند قیمت فروش، حجم سفارشات و هزینه‌های بازاریابی) ارائه نمایند تا بتوان به نتایج کارآمدی در زنجیره‌ی تأمین دست پیدا کرد....
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید