Abstract
This paper describes a methodology for assessing the transmission network adequacy in systems with significant contribution of wind generation. The historical network design standards were conceptualised for conventional generation and applying those standards to wind generation, given its lower reliability performance, is shown to lead to transmission overinvestment when wind generation is located in an exporting area or to underinvestment and a significant increase in the risk of loss of supply when it is located in an importing area. The objective of this work is therefore to update the methodology for determining the adequacy of transmission capacity to reflect the characteristics of wind generation, while maintaining the overall philosophy of the existing standards. This work is conducted to inform the review of the Great Britain (GB) network design standards to incorporate wind generation. Case studies are presented in the context of a simplified GB transmission system model to demonstrate that wind power tends to drive less transmission capacity than conventional generation
چکیده
این مقاله یک روش برای ارزیابی سیستمهای شبکه انتقال با کمک تولید باد پرداخته است. استانداردهای طراحی یک شبکه واقعی (گذشته) برای روشهای معمول تولیدی از نظر مفهومی بررسی شده اند و استانداردهای مربوط به تولید باد ارائه شده است؛ با توجه به قابلیات اطمینان پایین داده شده برای سیستم، زمانی که تولید باد در مکانهای توزیع امکان پذیر باشد، سرمایه گذاری برروی انتقال افزایش مییابد و زمانیکه تولید باد در مکانهای ورودی امکانپذیر باشد، سرمایه گذاری کمتر برروی شبکه انتقال انجام میشود و خطر تلفات توان به طور قابل ملاحظه ای افزایش مییابد. بنابراین هدف این مقاله علاوه بر حفظ روشهای موجود بر مبنای استاندارها، به روز رسانی یک روش برای تعیین کفایت ظرفیت شبکه انتقال با هدف منکعس کردن ویژگی های تولید باد میباشد. در این مقاله استانداردهای طراحی شبکه برق انگلیس (GB) با اعمال تولید باد بررسی شده است. موضوعات مختلف مورد مطالعه بر مبنای مدل ساده شده شبکه انتقال GB که نمایانگر توان توان تولیدی باد میباشد، با هدف کاهش ظرفیت انتقال نسبت به روشهای گذشته، ارائه شده است.
1-مقدمه
نیروگاههای بادی، هم روی دريا و خارج از دریا، در حال حاضر جزء فناوری های انرژی تجدیدپذیر هستند و برای انتقال رشد انرژی تجدید پذیر در اینده ای نزدیک با توجه به ویژگی های آنها استفاده شده اند. بنابراین يكپارچه سازى و هماهنگ سازی این روشها برای توسعه شبکه انتقال و بالا بردن عملکرد شبکه امری ضروری است. این موضوع هدف اصلی این مقاله است.
در عمل، طراحی شبکه انتقال بر اساس وضعیت تقاضا در زمان اوج مصرف انجام میشود. این روش در گذشته برای تعیین مینیمم ظرفیت شبکه با هدف بالا بردن قابلیت اطمینان شبکههای مرکب و سیستمهای انتقال توسط شبکه ملی (و اپراتورهای شبکه انتقال در کشورهای دیگر [2]) [1] استفاده شده است. بر اساس استانداردهای طراحی شبکه، شبکه انتقال باید تا حد امکان کارآمد باشند به طوریکه تولید بي دليل از وجود ولتاژ امنیت در پیک تقاضا ممانعت نکند...