Abstarct
Johnson and Morton (1991. Biology and Cognitive Development: The Case of Face Recognition. Blackwell, Oxford) used Gabriel Horn's work on the filial imprinting model to inspire a two-process theory of the development of face processing in humans. In this paper we review evidence accrued over the past two decades from infants and adults, and from other primates, that informs this two-process model. While work with newborns and infants has been broadly consistent with predictions from the model, further refinements and questions have been raised. With regard to adults, we discuss more recent evidence on the extension of the model to eye contact detection, and to subcortical face processing, reviewing functional imaging and patient studies. We conclude with discussion of outstanding caveats and future directions of research in this field
چکیده
جانسون و مورتون (1991. رشد زیست شناسی و شناختی: مورد تشخیص چهره. بلاکول، آکسفورد) کار گابریل هورن بر روی مدل نقشپذیری فرزندی را برای الهام بخشیدن به یک نظریه دو-فرآیندیتوسعه چهره پردازی در انسان استفاده نمودند. در این مقاله ما شواهد جمع شده در بیش از دو دهه گذشته از نوزادان و بزرگسالان و از دیگر پستانداران (پریمات ها) را بررسی می کنیم، که این مدل دو-فرآیندی را تحت تاثیر قرار می دهند. در حالی که کار با نوزادان و اطفال به طور گسترده با پیش بینی های مدل سازگار بوده است، اصلاحات و سوالات بیشتری مطرح شده است. ما در خصوص بزرگسالان، شواهد اخیر در مورد گسترش مدل برای تشخیص تماس چشمی، و برای چهره پردازی زیرقشری را بحث می کنیم، و تصویربرداری عملکردی و مطالعات بیمار را بررسی می کنیم. ما با بحث درباره هشدارهای مشخص و جهت گیری های (دستورالعمل های) بعدی تحقیقات مربوط به این زمینه، نتیجه گیری می کنیم.
فهرست مطالب
1. مقدمه
2. نظریه دو-فرآیندی نقشپذیری فرزندی
3. نظریه دو-فرآیندی چهره پردازی
3.1. واکنش نوزاد به چهره
3.2. تقلید نوزادان
3.3. تخصص در حال ظهورِ نواحی چهره پردازی قشری
4. مسیر (کانال) زیر قشری در مغز بزرگسالان
4.1. آناتومی (تشریح) مسیر زیر قشری
4.2. جهتگیری سریع بسوی چهره در بزرگسالان
4.3. تشخیص و پردازش سریع حالات (عبارات) تهدید
4.4. مسیر زیرقشری چهره پردازی قشری را تحت تاثیر قرار می دهد
5. گسترش نظریه دو-فرآیندی بسوی زل زدن چشم
6. بحث کلی
تشکرات
منابع
1. مقدمه
مسلما، دستاورد خیلی مهم گابریل هورن، توسعه یک سیستم مدل به خوبی مشخص برای مطالعه حافظه بود: نقشپذیری فرزندی در جوجه خانگی (محلی). با این حال، در حالی که این مدل ارتباط روشنی با حافظه داشت (به این موضوع در باتسون نپاه کنید)، آن همچنین تاثیر گسترده تری بر زمینه های توسعه اجتماعی معمولی و غیر معمولی در انسان ها و علوم اعصاب شناختی چهره پردازی داشته است. خصوصا، جانسون و مورتون (1991؛ همچنین به مورتون و جانسون 1991 نگاه کنید) مدل جوجه را به عنوان الهام برای نظریه دو-فرآیندی خودشان مربوط به توسعه چهره پردازی در انسان ها مورد استفاده قرار دادند...