عنوان ترجمه شده مقاله: بهبود انتخابی الگوریتم های مسیریابی بر اساس مدل چرخشی

Turn-model is a classical method for designing partially adaptive routing algorithms without virtual channels, and can also be the basis of fully adaptive routing algorithms. We propose a novel scheme, Selective Extension of Routing Algorithms based on turn model (SERA), which alleviates restrictions on turn and path selections if possible without adding any new buffers or virtual channels. SERA can improve adaptivity of the original routing algorithms, and maintain the deadlock-free property. Thus, SERA is an important extension of the previous turn model theory. To present the effectiveness of SERA in adaptive algorithms, we redesign two existing routing algorithms, Odd-Even and LEAR. Simulation results show that the SERA scheme achieves an average delay reduction of 6% compared to the original routing algorithms

چکیده

مدل چرخشی یک شیوه سنتی برای طراحی الگوریتم های مسیریابی نسبتا تطبیقی بدون کانال های مجازی است و آن هم چنین می تواند پایه الگوریتم های مسیریابی کاملا تطبیقی باشد. ما یک طرح و برنامه جدیدی پیشنهاد می کنیم، بهبود انتخابی الگوریتم های مسیریابی بر اساس مدل چرخشی (اس ای آر آ) در صورت امکان بدون اضافه کردن هیچ بافر جدید یا کانال های مجازی، محدودیت های چرخش و انتخاب های مسیر را کاهش می دهد. بهبود انتخابی الگوریتم های مسیریابی می تواند تطبیق الگوریتم های مسیریابی اصلی را بهبود ببخشد و خصوصیت بن بست-آزاد را حفظ کند. از این رو بهبود انتخابی الگوریتم های مسیریابی یک بهبود مهمی از نظریه مدل چرخش قبلی است. برای نشادن دادن موثر واقع بودن بهبود انتخابی الگوریتم های مسیریابی در الگوریتم های تطبیقی، ما دو الگوریتم مسیریابی موجود از جمله فرد-زوج و ال ای ای آر را دوباره طراحی می کنیم. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که طرح بهبود انتخابی الگوریتم های مسیریابی به یک کاهش 6 درصدی تاخیر میانگین در مقایسه با الگوریتم های مسیریابی اصلی می رسند.

1-مقدمه

وقتی تعداد پردازنده های مجتمع در یک تراشه تک سریعا افزایش می یابند شبکه های روی تراشه یک رویکرد امیدوار کننده برای تبدیل شدن زیرساخت ارتباطات روی تراشه به سیستم های چندهسته ای بر روی تراشه به وجود می آورند. معیارهای عملکرد شبکه های روی تراشهاز جمله تاخیر و توان بازدهی، به طرز دقیقی تحت تاثیر فن اساسی مسیریابی قرار می گیرد. بخاطر منابع سیم کشی فراوان در شبکه های روی تراشه، تغییر جا دادن به طور گسترده مورد قبول واقع شد، بنابراین بسته ها تغییر جا دادنهای کمتر از همیشه را شامل می شوند. در واقع، طول بسته معمولا متغیر است و بسته های کوتاه بر ترافیک در شبکه های روی تراشه تسلط دارند [1]. علی رغم با ارزش بودن منابع بافر در شبکه های روی تراشه، هنوز برای بافر ورودی کافی است تا یک یا چند بسته کوتاه، از قبیل یک جابجایی یا دو جابجایی رافراهم کند. ما در می یابیم که امکان داردممنوعیت های چرخشی تحت شرایط خاص را آزاد کنیم و روشی برای بهبود نظریه مدل چرخشی موجود را بدون معرفی کانال های مجازی جدید یا اضافه کردن بافرهای بیشتر پیشنهاد کنیم...