عنوان ترجمه شده مقاله: رشد تعامل اجتماعی در کودکان مبتلا به اوتیسم در کلاس های فراگیر

موضوع اصلی مقاله اصلی رشد تعامل اجتماعی در کودکان مبتلا به اوتیسم در کلاس های فراگیر است، زیرا کودکان مبتلا به اوتیسم دارای اختلالات بارزی در تعامل اجتماعی هستند. روش مطالعه ، از نوع رویکرد تحقیق و توسعه (R&D) بوده  و گروه مورد مطالعه شامل 3 گروه از کودکان مبتلا به اوتیسم در مقطع ابتدایی و 5 کودک مبتلا به اوتیسم در مقطع دبیرستان بود که در کلاس های فراگیر مدرسه Demonstration وابسته به دانشگاه Khon Kaen در تایلند بودند. ابزار پژوهشی شامل مصاحبه، چک لیست تعامل اجتماعی، دستور العمل و پرسشنامه بود. داده های پژوهشی از طریق تحلیل محتوا، تحلیل بین موردی و روش توصیف تحلیلی، مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهشی به شرح زیر می باشد: کودکان مبتلا به اوتیسم  در حوزه تعامل اجتماعی، از نظر مهارت های ارتباطی و فعالیت های گروهی پیشرفت فزاینده ای نشان دادند. افزون بر این، دانش آموزان کلاس های عادی کودکان مبتلا به اوتیسم را پذیرفته و به انها در انجام فعالیت های معمول کمک می کنند. معلمان و والدین نیز در ارتقای تعامل اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم نقش مشارکتی دارند. فرآیند های توسعه تعامل اجتماعی از چرخه PDCA استفاده می کند. توسعه تعامل اجتماعی دارای تاثیر مثبت و مستقیم بر یادگیری کودکان مبتلا به اوتیسم در کلاس های فراگیر است.

1- مقدمه

در حال حاضر، تایلند به اهمیت بالای کودکان و نوجوانان در آینده این کشور واقف بوده و با فراهم آوردن آموزش ملی نوجوانان، کمک شایسته ای به آماده سازی آنها جهت ورود به زندگی بزرگسالی، خودبسندگی و زندگی حسنه در اجتماع نموده است. با استناد به ماده 43 قانون اساسی تایلند، مصوب 2007، این روند کاملا منطبق با انتظارات آموزشی مردم تایلند است. در واقع با رعایت قانون آموزشی و همچنین آزادی از جهت اینکه هر فرد دارای حق برخورداری از تحصیل 12 ساله است و دولت باید این امکان را با کیفیت بالا و به صورت رایگان فراهم آورد، این روند عملی خواهد شد. این قانون تحت حمایت ماده 10 قانون آموزش ملی، مصوب 2009، نیز می باشد که هم راستا با قانون اساسی تایلند، اظهار می دارد که همه افراد باید از حق و فرصت برابر جهت برخورداری از آموزش پایه و به مدت 12 سال باشند. همچنین این آموزش باید به صورت با کیفیت و رایگان از طرف دولت تامین شود. افزون بر این، در همین بخش به این نکته نیز اشاره شده است که دولت باید امکان تحصیل و آموزش را برای افراد محروم و دارای معلولیت و افراد دارای نیازهای خاص را فراهم کرده و بر اساس استعدادهای هر فرد مدل های مناسبی در اختیار آنان قرار دهد...