چکیده
قابلیت اعتماد یکی از معیارهای اصلی کارایی در طراحی توسعه های شبکه های نواحی ذخیره سازی است، زیرا قابلیت دسترسی به داده هایی که از راه دور تعیین محل شده اند را مشخص می کند. SAN ها می توانند در فاصله‌هایی بالغ بر صد تا هزار کیلومتر با شبکه های محلی و یا شبکه های مبتنی بر IP گسترش یابند. تجهیزات شبکه ی استفاده شده، به پروتکل ذخیره سازی مورد استفاده برای راه حل های گسترش بستگی دارد. مقاله ی حاضر، مدل های تحلیل توسعه یافته به منظور محاسبه ی میانگین زمان های از کار افتادگی(عدم ارائه سرویس) طولانی مدت، نرخ خرابی سرویس و دسترسی پذیری سرویس را ارائه می کند که می تواند به عنوان تابعی از خرابی نرم افزار/سخت افزار، آپگرید نرم افزار، خرابی لینک، زمان های بهبود خرابی و زمان های همگرایی پروتکل لایه 3 به دست آید.
1-مقدمه
با معرفی محاسبات توزیع شده، نیاز به گسترش ذخیره سازی مرکزی به شبکه های نواحی ذخیره سازی (SAN ها) ظهور کرد. پوشش SAN ها در ابتدا محدود به فواصل کوتاه مانند کامپیوترها بود، جایی که تاثیر بلایای طبیعی (زلزله، سیل، آتش‌سوزی و فجایع بشری)، حملات سایبری یا حملات فیزیکی می تواند شدید باشد. حتی ممکن است این اتفاقات در نتیجه ی تخریب داده های ذخیره شده رخ دهند، که برای صاحبان داده ها خطرناک است. چون حفاظت در مقابل از دست رفتن داده می تواند به دلیل رویدادهای فاجعه آفرین باشد، مکان های ذخیره ی ثانویه دور از مکان های ذخیره سازی اولیه در نظر گرفته می شوند....
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید