عنوان ترجمه شده مقاله: نگاهی به حریم خصوصی و اعتماد در اینترنت اشیاء

چکیده

 فناوری اینترنت اشیاء (IoT)، نه تنها در محیط‌های صنعتی و تجاری، بلکه در زندگی شخصی ما با استفاده از دستگاه‌های هوشمند در خانه به‌سرعت در حال محبوب شدن است. چنین دستگاه‌هایی اغلب با سرویس‌های ابری که استفاده آسان و دسترسی جهانی فراهم می‌کنند، به هم وصل می‌شوند. بااین‌حال، مدیریت توازن میان اعتماد به ارائه‌دهنده خدمات و نیاز به حفظ حریم خصوصی افراد، با توجه به تبادل خودکار اطلاعات شخصی متعدد، به یک چالش بزرگ تبدیل می‌شود. ما در این مقاله، یک مدل رسمی پیشنهاد می‌کنیم که بین اطلاعات، حریم خصوصی و اعتماد ارتباط برقرار ­کند و به‌طور خودکار با حفظ کنترل کاربر بین این واژه‌ها نگاشت می­کند.

1- مقدمه

اینترنت اشیا (IoT) در سال‌های اخیر درنتیجه‌ی رشد سریع دستگاه‌های متصل به اینترنت توسعه یافت. بنابراین، همان‌طور که سیریک و همکاران [1] به‌تازگی اشاره کرده‌اند، امنیت، به‌ویژه حریم خصوصی و اعتماد، همچنان به‌عنوان چالش‌های عمده باقی می‌مانند. برنامه‌های کاربردی IoT، مانند خانه‌های هوشمند که برای مثال از حسگرها برای تشخیص حضور در اتاق برای کنترل نور استفاده می‌کنند، اطلاعاتی از حوزه‌های حساس و شخصی زندگی ما جمع‌آوری می‌کنند. در چنین ارتباطات خودکاری، مالک هیچ نقش فعالی در ارتباطات ایفا نمی‌کند، بلکه در عمل خود به دستگاه‌ها و خدمات متکی است. با این وجود، اطلاعات شخصی قابل‌شناسایی (PII) همواره توسط صاحب اطلاعات پردازش نمی‌شود، بلکه توسط یک سرویس خارجی انجام می‌شود...